Zatrzymane kadry z życia w albumie.

Wiele razy powtarzałam sobie, że muszę wziąć się w garść, usiąść przy laptopie i wybrać zdjęcia, które warto wywołać i włożyć do albumu.
 Dziś już prawie 7 lat minęło od moich ostatnich wywołanych fotografii, które zagościły w naszych albumach. A przez ten czas trochę się w naszym życiu wydarzyło. Takie wydarzenia jak zaręczyny, ślub, narodziny Naszej córeczki, Chrzest i wiele innych okazji już za Nami, a ja dalej zbieram swój ciężki tyłek do tego, aby zatrzymane kadry z Naszego życia były w formie papierowej i zajęły miejce w albumach, a te zaś na regale.

Ostatnio była u Nas stara znajoma, która chciała zobaczyć zdjęcia, na co ja jej powiedziałam, że niestety mamy zepsutego laptopa. Na co ona ze zdziwieniem, to nie macie albumów. No właśnie rzecz w tym, że zawsze te wybieranie zdjęć do rodzinnej kroniki odkładałam na później i tak dzisiaj jestem siedem lat do tyłu.  Kiedyś kiedy były aparaty na zwyczajną klisze nie było tego problemu. Trzeba było za pierwszym razem ładnie zapozować, bo nie było kilku ujęć w jednej chwili. Dawało się kliszę do fotografa i zdjęcia były odrazu wywołane. A teraz z karty przezucamy na laptopa i tak sobie one tam są. Tylko gdzie ten klimat przerzucania stron z zdjęciami, oczekiwania na to aż zobaczymy jak wyszliśmy na fotografii z wakacji.

Teraz kiedy jest Amelka wiem, że muszę się  wkońcu za to zabrać, żeby miała co oglądać, bo nie oszukujmy się pamięć komputera nie jest wieczna, dlatego wolę mieć wszystko na papierze.
Tak jakoś zebrało mnie na wspomnienia. Bo nie wiem jak u Was, ale zawsze wspólne oglądanie albumów nadawało charakter spotkaniu. Owszem dzisiaj możemy zrobić prezentację z podkładem muzycznym, ale moim zdaniem to nie jest już to samo.